واکنش هایی که منجر به تولید کف می شود

 

واکنش فوق ازجمله واکنش هایی است که منجر به تولید کف می شود .

این واکنش بین جوش شیرین ( سدیم بی کربنات یا سدیم هیدروژن کربنات )

با آلومینیوم سولفات انجام می شود که به مقدار زیاد گاز کربن دی اکسید تولید می کند

از این واکنش برای خاموش کردن آتش استفاده می شود.

محاسبه فاصله تحت پوشش امواج

برای محاسبه فاصله تحت پوشش امواج فرمولهای بسیار ساده ای وجود دارند که باعث میشن یک دید کلی نسبت به این موضوع داشته باشیم .اما از اونجایی که اینها فقط تئوری هستن و به صورت ایده ال محاسبه میشن همیشه باید تجربیات رو هم با اونها بیامیزیم تا بتونیم پیش بینی نسبتا درستی انجام بدیم.

برای محاسبه وجود سیگنال موثر در فاصله مورد نظر در ابتدا باید EIRP (Effective Isotropic Radiated Power) رو محاسبه کنیم.
برای محاسبه EIRP نیاز به کمی اطلاعات در باره تجهیزات مورد استفاده داریم.

1- Transmitter output power
این عدد مربوط به قدرت خروجی دستگاه فرستنده است.واحد مورد استفاده برای اندازه گیری این کمیت dBm میباشد.
dBm به دسی بل میلی وات اشاره میکند. برای تبدیل توان خروجی از mW به dBm بر میگردیم به دوران شیرین مدرسه  :
برای انجام این تبدیل باید توان خروجی (P) را به میلی وات محاسبه کرده و در فرمول زیر قرار دهیم تا عدد مورد نظر به dBm به دست آید:

dBm= 10*logP

به عنوان مثال خروجی یک سنائو 2611 - 200 میلی وات است.داریم :

10*log(200) : log(200) = 2.3 --> 200mW = 23dBm

2-Loss in a coaxial cable
اگر آنتن به وسیله یک کابل به فرستنده متصل شده باشد باید افتی را که توسط کابل ایجاد می شود بدانیم.این افت بستگی به نوع کابل مورد استفاده دارد.موارد زیر افت را در کابلهای مختلف به ازای هر متر در فرکانس 2.45 گیگاهرتز نشان میدهد:

RG58 = 1dB
RG213 = 0.6 dB
RG174 = 0.9 dB
LMR400 = 0.22 dB

(علاوه بر افتی که کابل ایجاد میکند کانکتور ها هم در ایجاد افت سهیم هستند)

3- Antenna gain
اين عدد معمولا به صورت dBi داده میشود.dBi به isotropic decibels اشاره دارد.در این مورد Gain آنتن مورد نظر نسبت به یک آنتن ایده ال که انرژی را در همه جهات و با یک قدرت تابش میکند محاسبه میشود.در بعضی موارد Gain آنتن به صورت dBd داده می شود که برای تبدیل آن به dBi باید 2.14 به عدد داده شده اضافه شود.dBd در مقایسه آنتن با یک آنتن دو قطبی (dipole) به دست می آید.

نکته1 : هر چه Gain یک آنتن بیشتر باشد تابش انرژی توسط آنتن متمرکزتر صورت میگیرد.
نکته2 : Gain یک آنتن چه برای ارسال و چه برای دریافت امواج مساوی است.

حالا اعداد اولیه رو برای محاسبه EIRP داریم.به عنوان مثال یک دستگاه داریم که توان خروجی اون 200 میلی وات است.کابل رابط مورد استفاده برای اتصال آنتن به فرستنده دارای افت 1dB میباشد و یک آنتن داریم که Gain آن 15dBi بیان شده است.

EIRP = Transmitter output power - Loss in a coaxial cable + Antenna gain
EIRP = 23dBm(200mW) - 1 dB + 15 dBi = 37 dB

37 دسی بل توان تابشی موثر تجهیزاتی است که از آن برای تابش امواج استفاده کردیم.این میزان را همانطور که مشاهده فرمودید میتوان با استفاده از یک فرستنده 23 دسی بل ، یک کابل با افت 1 و یک آنتن با Gain 15dBi به دست آورد.به همین صورت میشود به این توان تابشی با یک فرستنده 27 دسی بل و یک آنتن با Gain 11dBi (البته اگر وجود داشته باشد) دست یافت.

خب حالا که EIRP رو محاسبه کردیم باید ببینیم که چه میزان از امواج تابشی در طرف تجهیزات گیرنده باقی موندن.این مقدار شدیدا به فاصله ارتباط داره.(البته اگه باز هم حالت ایده ال رو در نظر بگیریم و دید مستقیم در ارتفاع مناسب داشته باشیم)
برای محاسبه افتی که به خاطر فاصله (Free space loss) در 2.4 گیگاهرتز به وجود میاد از فرمول زیر استفاده میکنیم:

Free space loss = 104.2 + 20log D

که در این فرمول D همان فاصله به مایل میباشد.مثلا اگر فاصله مورد نظر 4 مایل باشد افت محاسبه شده 116.2 دسی بل میباشد.

با این حساب اگر توان تابشی موثر فرستنده 37 دسی بل و فاصله 4 مایل(6.4 کیلومتر) باشد قدرت سیگنال در فاصله 4 مایلی این طور محاسبه می شود :

37dB - 116.2dB = -79.2dB

این عدد قدرت سیگنالی است که به تجهیزات گیرنده میرسد.تجهیزات گیرنده نیز دارای مشخصاتی هستند.یکی از آنها Gain آنتن گیرنده می باشد.همانطور که قبلا نیز اشاره شد Gain یک آنتن در هنگام ارسال و یا دریافت تفاوتی نمیکند.مشخصه دیگر افتی است که کابل رابط آنتن سمت گیرنده ایجاد میکند و در آخر حساسیت دستگاه گیرنده که تعیین می کند لینک وایرلس عمل خواهد کرد یا خیر.

به مساله بر میگردیم.فرض میکنیم در سمت گیرنده نیز از همان نوع آنتن و کابل سمت فرستنده استفاده شده است.بنابر این Gain آنتن 15dBi و افت کابل 1 دسی بل می باشد.حساسیت دستگاه گیرنده نیز به نوع دستگاه بستگی دارد.مثلا senao 2611 برای ارتباط 11Mbps به حداقل 83- دی بی و برای ارتباط 1Mbps به حداقل 93- دی بی نیاز دارد.
قدرت سیگنال در فاصله مورد نظر 79.2- دی بی بود.Gain آنتن 15 ، افت کابل 1 و حساسیت گیرنده 83- دی بی است.داریم :

SOM = -79.2 + 15 - 1 + 83 = 17.8

عدد به دست آمده از محاسبات 17.8 میباشد که نشان دهنده این است که اگر سازندگان آنتن و کابل و تجهیزات وایرلس دروغ نگفته باشند و در راه اندازی این لینک 4 مایلی خداوند و ملائکه مثل همیشه ما را یاری نموده باشند این لینک بدون هیچ مشکلی باید با سرعت 11 مگابیت بر ثانیه کار کند.
این عملیات و محاسبات همگی بر پایه تئوری می باشند و همانطور که در ابتدا عرض کردم همیشه باید عوامل موثر محیطی را نیز در نظر گرفت که در موارد بسیاری فاصله تحت پوشش راتا 30% کاهش میدهند.

ساختار و تجهیزات داخلی دوربین دیجیتال

وقتی صحبت از دوربین عکاسی حرفه ای می شود، همه نگاه ها به سوی دوربین های DSLR است. دوربین های گران قیمتی که با لنزها و خصوصیات برترشان جزو انتخاب های نخست عکاس های حرفه ای به حساب می آیند. اما تا به حال به درون یکی از این دوربین ها نگاه کرده اید؟ اگر سری به ادامه مطلب بزنید، یک دوربین نیکون D600 را روی میز تشریح می بینید و می توانید ببینید آنجا چه خبر است.

در این تصویر دوربین D600 نیکون را می بینید در حالی که پوست آن غلفتی کنده شده. می بینید که مجموعه ای از سیم ها و روبان های اتصالی مانند عروق خونی اطراف دوربین را احاطه کرده اند.

اگر دوربین را برگردانیم یک بُرد بزرگ در پشت آن می بینید. بزرگ ترین چیپ روی برد موتور پردازش تصویر Exspeed 3 نیکون است که معادل Digic در دوربین های کانن به شمار می آید. دو چیپ کناری آن رم های سامسونگ دوربین هستند. بله اینجا هم نام سامسونگ را می بینیم! این دوربین در مجموع دارای یک گیگابایت رم از نوع DDR3 است. 

یک چیپ کوچک هم در کنار انگشت شصت دیده می شود که کنترل کننده کارت حافظه اس دی است. بقیه چیپ هم ها هم به طور کلی میکروکنترلرهای دکمه های مختلف دوربین و نمایشگر به حساب می آیند.

وقتی بُرد اصلی را برداریم به سنسور ۲۴ مگاپیکسلی دوربین می رسیم که از نوع CMOS و البته full-frame است به همین خاطر یک سنسور بزرگ در مقابل شما قرار دارد. در جلوی سنسور فیلترهای دوربین را می بینیم که حداقل ۳ تا هستند تا آرتیفکت ها را از تصویر حذف کنند. یک فیلتر مادون قرمز هم وجود دارد.

اما بهتر است نگاه دقیق تری به سنسور CMOS دوربین بیاندازیم. بخشی که کار ثبت تصاویر را انجام می دهد. در تصویر بالا این سنسور زیر میکروسکوپ الکترونی قرار داده شده. اینجا است که نورهای دریافتی تبدیل به پیکسل های مجزا می شوند و ثبت دیجیتال اطلاعات رخ می دهد. به طور کلی یک بخش از سنسور کار مجزا کردن پیکسلی را انجام می دهد و بخش دیگر رنگ ها را بر اساس سیستم رنگ بندی RGB مجزا می کند.

اینها مهم ترین بخش های یک دوربین دیجیتال DSLR به شمار می رفت، اما تمام اجزا را شامل نمی شود. در تصویر پایین می توانید کالبد شکافی نسبتا کاملی از یک دوربین D600 نیکون ببینید.

اولین هلیکوپتر دنیا

اولین هلیکوپتر دنیا در سال ۱۹۴۰ در آمریکا ساخته شد، این وسیله پروازی غول پیکر که « XH-۱۷ » نامیده می‌شد از ترکیب قطعات ۵ هواپیما ساخته شده بود.

ابعاد این وسیله با ارتفاع ۹ و طول ۱۶ متر بسیار بزرگ بود و پروانه آن بیش از ۴۰ متر قطر داشت که بزرگ‌ترین پروانه هلیکوپتر تا به امروز محسوب می‌شود.

این هلیکوپتر دارای سه خدمه پرواز بود و با دو موتور توربو جت کار می‌کرد که حد اکثر سرعت آن را به ۱۴۵ کیلومتر در ساعت می‌رساندند.

« XH-۱۷ » می توانست تا شعاع ۶۴ کیلومتر پرواز کند و ۴ هزار متر ارتفاع بگیرد.

قصه پایان دنیا در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ (اول دی ماه1391)

قصه پایان دنیا در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ (اول دی ماه) طی یکی دو سال گذشته چنان قوت گرفته و دهان به دهان چرخیده که شاید تنها فرد بی خبر از آن، خواجه حافظ شیرازی باشد. افرادی که به تئوری «پیشگویی پایان دنیا توسط قوم مایا» معتقدند، می گویند که قرار است در ۲۱ دسامبر (کمتر از سه هفته دیگر) طی اتفاقات عظیمی دنیا به پایان برسد. اما به نظر می رسد NASA مخالف این ایده است و آن را رسما هم اعلام کرده.

در حقیقت این سازمان چنان به نظریه خود مطمئن است که در سایتش بخشی با نام «آنسوی ۲۰۱۲: چرا دنیا به آخر نمی رسد»، راه اندازی کرده است. به گفته ناسا، این شایعه از آنجا آغاز شد که برخی می گفتند شاید سیاره ای دوردست به نام Nibiru راه خود را به سوی مروارید آبی ما کج کرده است. و ناگاه این فرضیه شکل گرفت که همترازی سیاره ما و Nibiru همزمان با پایان تقویم مایا و در نتیجه پایان دنیا در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به وقوع خواهد پیوست. در حالی که حتی اگر سیارات همپوشانی هم داشته باشند، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.

David Morrison دانشمند فضایی ناسا می گوید: «من با جملات و حرف های کودکانی که ترسیده بودند، ناراحت شدم. فکر می کنم این بدترین بخش این خبر دروغین باشد.» ناسا می گوید مردم باید بیشتر نگران تغییرات آب و هوایی و مشکلاتی که پیش خواهد آمد باشند، تا انکه دلواپس همپوشانی سیارات و تاریک شدن زمین شوند.

ناسا اصلا به داستان در خطر بودن زمین توسط اجرام آسمانی اعتقادی ندارد و تمام اظهارنظرهای این گونه را غیرصحیح می داند. جالب اینجا است که احتمالا سیاره Nibiru اصلا وجود خارجی نداشته باشد و این داستان های ترسناک برای اولین بار از سال ۲۰۰۳ شروع شدند. به گمانم به جای نگرانی بی مورد بهتر است کمی صبر کنید تا روز ۲۲ دسامبر (دوم دی ماه ۱۳۹۱)

http://en.wikipedia.org/wiki/Nibiru_cataclysm

صفحه كليد‌هاي آينده را ببينيد

نسل آینده تلفنهای و تبلتها می‌توانند از دکمه های شفاف و واقعی برخوردار شوند که بر حسب نیاز از صفحه بیرون می‌آیند و سپس ناپدید می‌شوند.
تاکتوس، یک شرکت تازه کار آمریکایی مستقر در کالیفرنیا اقدام به ابداع یک صفحه از دکمه های شفافی کرده که از صفحه لمسی بالا می آید و پس از استفاده ناپدید می شود.
این شرکت مدعی شده است که این صفحه درست اندازه صفحه کلید لمسی است اما یک لایه از دکمه های شفاف روی آن ظاهر می شود.

نسل آینده صفحه کلیدهای تلفنها و تبلتهای هوشمند که در مواقع نیاز بالا آمده و ناپدید می شود

خواف,خواف شريف,اخبارخواف,شهرستان خواف,الياس باكفايت آموزش كامپيوتر

یک شرکت تازه کار صفحه شفافی از دکمه ها را ابداع کرده که روی سطح صفحات لمسی بالا می آید و اندازه آن برابر با صفحه لمسی است
این فناوری می تواند در تبلتها، تلفنها و دستگاه های کنترل از راه دور استفاده شود و حتی می تواند این امکان را فراهم کند که از صفحات لمسی به عنوان یک ابزار موسیقی استفاده کرد.
شرکت تاکتوس این فناوری را به عنوان نخستین نوع در جهان توصیف کرده که می تواند به ناکارآمدی کنترل کنونی صفحات لمسی پاسخ دهد.
این فناوری با ارائه دکمه های فیزیک که از سطح صفحه بالا می آیند می تواند بعد جدید به صفحات لمسی ببخشد. این درحالی است که این دکمه ها برحسب نیاز بالا آمده و پس از آن پایین می روند و از روی صفحه محو می شوند.
به گزارش مهر درحالی که صفحات لمسی کنونی بسیار باریک هستند و از لایه های فوق باریک تشکیل شده اند، شرکت تاکتوس مدعی شده است که این لایه که به صفحات لمسی می افزاید نیز بسیار باریک است و نیازی به تغییر حسگرهای صفحات کنونی نیست.
با این دکمه ها کاربر می تواند به سادگی پیامک ارسال کرده و دکمه ها را هنگام نوشتن حروف به معنای واقعی فشار دهد.
وقتی این دکمه ها ناپدید می شوند سطح صاف و بدون برآمدگی صفحه لمسی بار دیگر نمایان می شود.

این فناوری را می توان در تبلتها، تلفنها و کنترلهای از راه دور مورد استفاده قرار داد

سه روش برای اتصال لپ تاپ به تلوزیون

گزینه های زیادی برای نمایش محتوای لپتاپ شما روی HDTV وجود دارند. خیلی از آن ها برای دیدن فیلم و گوش کردن به موزیک عالی هستند. اما فقط تعدادی از روش ها برای گشت و گذار، ویدئو کنفرانس و دیگر فعالیت های کامپیوتری توصیه می شوند. و البته به علت کندی نسبی تکنولوژی های بی سیم فعلی؛ برای بازی کردن گیم های اکشن، راهی به جز استفاده از سیم ندارید. پس در این مطلب می خواهیم بهترین راه ها برای اتصال لپ تاپ به HDTV را بررسی کنیم. پس  با ما همراه باشید تا روش ایده آل خود برای این کار را بیابید. -

استفاده از کابل: بهترین روش برای بازی بسیاری از نوت بوک های فعلی، از خروجی HDMI پشتیبانی می کنند. نوت بوک هایی هم که از این قابلیت محروم اند، معمولا پورت های DVI را به شما ارائه می دهند. در این مورد می توان پورت DVI را با یک آداپتور جمع و جور به HDMI تبدیل کرد. اگر هم از پورت DVI محروم هستید، لپتاپ شما احتمالا از درگاه VGA پشتیبانی می کند. پس باز هم مشکلی نیست. چون در بیشتر تلویزیون های اچ.دی، از این کابل به طور مستقیم پشتیبانی می شود. اگر دوست ندارید از در گاه تلویزیون با لپتاپتان کار کنید، می توانید آن را به عنوان مانیتور دوم خود استفاده کرده و فقط محتوای دلخواه خود را درون آن مشاهده کنید. نکته دیگر این است که در اکثر لپتاپ ها، درگاه های HDMI، DVI و VGA، نمی توانند وظیفه انتقال صدا را بر عهده بگیرند. البته اگر لپتاپ شما از خروجی صوتی روی کابل HDMI پشتیبانی می کند، می توانید کاملا خاطر جمع باشید. اما اگر این طور نیست، شما باید صدا را از در گاهی جداگانه به تلویزیون خود منتقل کنید. در این مورد هم گزینه های زیادی وجود دارند اما اگر شما به سرعت اهمیت میدهید؛ بهتر است باز هم از کابل استفاده کنید. با این روش شما تاخیر 0 ثانیه بین نوت بوک و HDTV خود را تضمین می کنید. این کار نوید صدایی با کیفیت و بدون تاخیر را در بازی های سنگین و اکشن به شما می دهد. پس سریعا به سراغ یک کابل 3.5 میلیمتری دو سر بروید و دست به کار شوید.

مزیت: کمترین تاخیر ممکن را دارد – تنها روش مناسب برای بازی های اکشن سریع است
ضعف: نیاز به کابل های فیزیکی دارد - شما را به محدوده تلویزیون محدود کرده و آزادی عمل را می گیرد – ممکن است به استفاده از یک کابل دیگر برای صدا هم نیاز داشته باشید.

--------------------------------------------------------

  WiDi : روشی برای تمام فصول اگر لپتاپ تان به تازگی تولید شده است، احتمال دارد که از تکنولوژی نمایش بی سیم اینتل یا WiDi داخلی بهره مند باشد. WiDi یک تکنولوژی متداول در لپتاپ های میان قیمت و سطح بالا است. مخصوصا لپتاپ هایی که روی قابلیت های مولتی مدیا و سرگرمی های خانگی تاکید زیادی دارند. اگر این قابلیت در نوت بوک شما وجود دارد، می توانید از گیرنده های WiDi که باقیمت حدودا 100 دلار ارائه می شوند استفاده کنید. این گیرنده ها را به تلویزیون HD خود متصل کنید و از این سیستم لذت ببرید. این روش برای پخش فیلم و وبگردی روی HDTV بسیار عالی کار می کند. اما از آن جایی که WiDi هنوز به اندازه کافی سریع نیست؛ این روش برای بازی های اکشن و سریع، زیاد به کار نمی آید.
مزیت: بدون وصل کردن هیچ وسیله ای به نوت بوک، از صدا و تصویر بی سیم بهره مند می شید – از خروجی صدای دالبی 5.1 کاناله بهره مند می شوید.
ضعف: عدم تعبیه WiDi در تمام لپتاپ ها به عنوان یک قابلیت استاندارد – تاخیر زیاد در بازی های اکشن و سریع – نیاز به WiDi 2 برای پشتیبانی از صدای دالبی 5.1 -

--------------------------------------------------------

اتصال بی سیم HDMI : روشی با تنظیمات آسان فکرش را بکنید، هم از پورت HDMI لپتاپ استفاده می کنید و هم نیازی به کشیدن کابل تا تلویزیون نیست. شما این قابلیت را با استفاده از یک کیت بی سیم HDMI خواهید داشت. Vizio XWH200 ، Asus WiCast و این محصول از Rocket Fish ؛ گزینه های شما به عنوان کیت های بی سیم HDMI هستند. البته نمونه های زیاد دیگری هم در بازار موجود است که می توانید بسته به سلیقه خود انتخاب کنید. یک قسمت کیت را با HDMI به نوت بوک خود وصل کنید و یک قسمت دیگر را به HDMI تلویزیون خود بزنید. این دو وسیله به طور بی سیم با هم ارتباط بر قرار کرده و مانند یک سیم در این بین عمل می کنند. محصولات Vizio و Rocket فیش، می توانند تعداد کابل های پشتیبانی شده را دو برابر کرده و تصویر را همزمان به چند مانیتور/ تلویزیون بفرستند. همچنین امکان سویچ تصویر با کنترل هم وجود خواهد داشت. مشکل اصلی این گونه دستگاه ها این است که باید فرستنده به طور جدا به نوت بوک شما متصل باشد. مشکل دیگر این است که کیت های با چند پورت، بزرگ هستند و دائما به لپتاپ شما می چسبند. این وسیله ای نیست که دوست داشته باشید دائم آن را در دست گرفته و به این گوشه و آن گوشه ببرید. محصول WiCast هم که در بالا ذکر شد؛ یک فرستنده باتری خور دارد. و همیشه باید یک آدابتور هم همراه آن داشته باشید. همه این ها باعث می شوند که این گونه محصولات ایده هایی باشند که کم تر برای ارتباط سریع و آسان بین لپتاپ و HDTV کاربرد پیدا می کنند. در این روش کیفیت صدا و تصویر، درست مانند کابل HDMI است. اما مانند سایر روش های بی سیم، در این یکی هم تاخیر به چشم می خورد. پس باز هم باید تکرار کنیم که این روش برای بازی کردن مناسب نیست.

مزیت: به راحتی به عنوان یک کانکشن HDMI پیکره بندی می شود و نیاز به تنظیمات زیاد نیست.

ضعف: ارتباط سیمی، بین فرستنده و لپتاپ چندان خوشایند نیست – این روش محدودیت فیزیکی ایجاد کرده و آزادی عمل را می گیرد.

چگونه رم کامپیوتر خود را ارتقا دهید

رم در کامپیوتر یک حافظه موقت و سریع است که بین دو بخش ذخیره ‌اطلاعات و پردازشگر قرار گرفته است. این حافظه به صورت موقتی استفاده می‌شود و اطلاعاتی که باید مورد پردازش قرار بگیرند ابتدا روی رم ذخیره می‌شوند. این موضوع به دلیل سرعت بسیار بالای رم در مقابل هارد کامپیوتر است و در واقع اطلاعات از روی هارد با سرعت کم به رم با سرعت زیاد منتقل می‌شوند تا در اختیار پردازنده قرار بگیرند. اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که چندین برنامه بخواهند به توان پردازشی سیستم دسترسی داشته باشند و یا یک برنامه بزرگ بخواهد اجرا شود.
در این حالت ظرفیت رم برای پذیرش تمام اطلاعات کافی نیست و سیستم ناچار است قسمتی از این اطلاعات را به صورت مستقیم از روی هارد دیسک بخواند. در این شرایط به دلیل سرعت پایین هارد، ارسال اطلاعات هماهنگ با توان پردازش نیست و سرعت رایانه کاهش پیدا می‌کند. یکی از دلایلی که بعد از چند سال سرعت کامپیوتر افت می‌کند همین موضوع است.

رایانه‌ای که پنج سال پیش با قیمت بالایی خریداری کرده‌اید هنوز همان رایانه است اما نرم‌افزارها عوض شده‌اند. در آن زمان ویندوز ایکس‌پی کمتر از پانصد مگابایت رم لازم داشت تا برنامه‌ها و ابزارهای خود را در حالت آماده نگاه دارد اما در ویندوز هفت این مقدار حدود یک گیگابایت است. نرم‌افزارهای دیگر هم به همین شکل پیشرفت کرده‌اند. برنامه‌هایی که برای اینترنت، آفیس و یا پخش فیلم استفاده می‌کنید سنگین‌تر از گذشته شده‌اند. یکی از موثرترین راه‌های افزایش سرعت سیستم ارتقای رم و افزایش ظرفیت آن است. در این حالت ظرفیت بیشتری برای داده‌ها وجود دارد. اما قضیه به این سادگی‌ها هم نیست زیرا رم‌‌ها باید با سیستم سازگاری کامل داشته باشند. برای خرید رم لازم است که به برخی نکات توجه داشته باشید که در ادامه می‌خوانید. در پایان همین مطلب به شما خواهم گفت چگونه رم سیستم خود را شناسایی کنید.

نوع رم
 

رم‌ها در طول چند سال گذشته سه نسل متوالی را تجربه کرده‌اند. نسل اول رم‌های DDR هستند که اکنون دیگر تولید نمی‌شوند. اگر رایانه شما از این رم‌ها استفاده می‌کند باید گفت این مدل‌ها در بازار کمیاب هستند و معمولا مدل‌های دست دوم آن را پیدا خواهید کرد. ضمن اینکه باید گفت سیستم‌های قدیمی که از این نوع رم‌ها استفاده می‌کنند، دیگر کارآیی چندانی ندارند و اگر رم‌ آنها را هم ارتقا دهید از نظر پردازنده و مادربورد باز هم محدودیت‌های زیادی خواهید داشت. پس با اینکه این ارتقا می‌تواند اندکی در سرعت سیستم موثر باشد بهتر است به فکر یک سیستم جدید باشید.
نوع دوم رم‌ها DDR2 نام دارند و تا سال گذشته به وفور در رایانه‌ها استفاده می‌شدند اما با ورود نسل جدید رم‌ها این نوع از حافظه‌ها نیز کمتر تولید می‌شوند و به فراوانی نسل سوم نیستند. اگر قصد ارتقا دارید پیشنهاد می‌کنم زودتر این کار را انجام دهید زیرا با گذشت زمان، مدل‌های این رم‌ها کمتر و قیمت آنها بیشتر می‌شود. اغلب این رایانه‌ها توانایی اجرای ویندوز هفت را دارند البته این موضوع به شدت وابسته به کارآیی سایر قطعات است با این حال با توجه به کارآیی سیستم‌هایی که از رم‌های DDR2‌ استفاده می‌کنند می‌توان گفت ویندوز هفت روی آنها قابل اجرا است. نسل سوم رم‌ها یا مدل‌های DDR3 اکنون به راحتی در بازار یافت می‌شوند و انواع زیادی از آنها را می‌توانید در مدل‌های مختلف پیدا کنید که قیمت‌های متنوعی هم دارند.

ظرفیت
 

برای اجرای ویندوز هفت با کارآیی مناسب به‌طور متوسط به دو گیگابایت رم نیاز خواهید داشت. البته این موضوع به معنی عدم اجرای ویندوز با یک گیگابایت رم نیست اما کارآیی ویندوز در ظرفیت دو گیگابایت بیشتر است. هر چقدر این مقدار بیشتر باشد فضای بیشتری برای اجرای نرم‌افزارها در اختیار دارید در نتیجه به صورت همزمان برنامه‌های بیشتری را می‌توانید اجرا کنید. مثلا زمانی که در اینترنت مشغول گشت‌وگذار هستید یک برنامه پخش موزیک نیز فعال است و در عین حال آنتی‌ویروس نیز مشغول بررسی‌ فایل‌ها است.
حافظه‌های DDR2 در ظرفیت یک گیگابایت با حدود قیمت ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان به فروش می‌رسد و با توجه به برند رم این قیمت می‌تواند بیشتر یا کمتر هم باشد. اما به‌طور متوسط برای ظرفیت دو گیگابایتی به حدود ۵۰ هزار تومان هزینه نیاز دارید. رم‌های DDR3‌ معمولی هم قیمتی مشابه مدل‌های DDR2 دارند و اختلاف چندانی بین آنها نیست. حتی گاهی اوقات این مدل‌ها ارزان‌تر از نسل قبلی هم هستند. اگر سیستم شما مجهز به رم‌های DDR3 است یعنی طی یکی، دو سال گذشته خریداری شده و تقریبا به روز است. بنابراین می‌توانید با ارتقای رم کارآیی آن را به راحتی افزایش دهید ضمن اینکه این ارتقا در شرایط فعلی محدودیت‌های کمی دارد و می‌توانید اغلب مدل‌ها و برندها را استفاده کنید.

فرکانس
 

فرکانس در رم‌ها سرعت را تعیین می‌کند و هر چقدر بیشتر باشد نرخ انتقال اطلاعات و میزان پهنای باند بیشتری در اختیار خواهید داشت. اما این مورد باید با مادربورد نیز هماهنگ شود. برای رم‌های DDR2 دو فرکانس‌۶۶۷ و ۸۰۰ مگاهرتز بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای رم‌های DDR3‌نیز فرکانس‌های ۱۳۳۳، ۱۶۰۰ و ۲۰۰۰ مگاهرتز پرکاربرد هستند. برای خرید رم بهتر است در مورد رم‌های DDR2 از فرکانس ۸۰۰ مگاهرتز استفاده کنید. اگر مادربورد با فرکانس پایین‌تری سازگار باشد هم مشکلی وجود نخواهد داشت و فرکانس رم به صورت خودکار حدود ۱۳۰ مگاهرتز کاهش خواهد داشت.
در مورد رم‌های DDR3 نیز فرکانس ۱۳۳۳ مگاهرتز بیشتر مورد استفاده است و اگر از فرکانس بالاتری استفاده کنید لازم است که حتما مادربورد با فرکانس جدید رم تنظیم شود در غیر این صورت هزینه‌ای که انجام داده‌اید بیهوده خواهد بود. این کار نیز به راحتی قابل انجام است و از طریق بایوس مادربورد اجرا می‌شود.

زمان تاخیر
 

زمان تاخیر در رم‌ها به تعداد چرخه‌هایی گفته می‌شود که میان اجرای دستورات وجود دارد. به عنوان مثال از وقتی‌که پردازنده دستور فراخوانی اطلاعات را ارسال می‌کند تا زمانی که این اطلاعات پیدا شده و به پردازنده ارسال شوند یک مکث بسیار کوتاه وجود دارد. رم‌ها در سیستم باید از نظر زمان تاخیر با یکدیگر هماهنگ باشند. بنابراین اگر یک رم جدید انتخاب می‌کنید بهتر است به این موضوع نیز توجه داشته باشید. در مورد رم‌های DDR3 اغلب از زمان تاخیر ۹ و در مورد رم‌های DDR2 از زمان تاخیر ۶ بیشتر استفاده می‌شود.

سازگاری
 

در مورد ارتقای رم موضوع هماهنگی مهم‌ترین چالش پیش روی خریداران است. رم‌های جدید علاوه بر اینکه باید با رم قبلی سازگاری داشته باشند لازم است که با مادربورد هم در هماهنگی باشند. به همین دلیل توصیه می‌شود رم‌های قبلی را از سیستم جدا کنید و رم‌های جدید را روی سیستم قرار دهید. البته این یک دستورالعمل پیشنهادی برای جلوگیری از تداخل رم‌های قبلی با مدل‌های جدید است و اگر مشکلی از بابت سازگاری وجود نداشته باشد نیازی به این کار نخواهد بود. مورد بعدی بحث تعداد کانال‌ها است.
اغلب مادربوردها از چینش دو کانال پشتیبانی می‌کنند به این معنی که اگر دو یا چهار ماژول رم روی مادربورد قرار دهید با تقسیم اطلاعات میان این ماژول‌ها سرعت دسترسی و انتقال اطلاعات بیشتر می‌شود. پس اگر دو ماژول جدید خریداری کرده‌اید با اضافه شدن به یک ماژول قبلی می‌تواند روی کاهش سرعت رم‌ها موثر باشد. زیرا در این حالت چینش دو کانال سیستم بر هم خورده است.

چگونه مشخصات رم را شناسایی کنید
 

برای شناسایی مشخصات رم فعلی می‌توانید از برنامه CPU-Z استفاده کنید که رایگان است و حجم کمی دارد. پس از اجرای این برنامه به سربرگ مادربورد رفته و مدل مادربورد خود را پیدا کنید. با مراجعه به سایت سازنده مادربورد مشخصات کلی آنها را خواهید دید و تا حدودی مشخص می‌شود که از چه رم‌ها و تا چه ظرفیتی می‌توانید استفاده کنید. سپس به سربرگ حافظه بروید.
در این قسمت بدون اینکه نیاز به بازکردن کیس باشد خواهید دید که کدام سوکت‌ها روی مادربورد دارای رم هستند و ماژولی که در آنها قرار دارد دارای چه مشخصاتی است. توجه داشته باشد که در این قسمت، فرکانس معادل نصف فرکانس حقیقی رم نمایش داده می‌شود و اگر در محل فرکانس عدد ۴۰۰ را مشاهده کردید به این معنی است که رم‌های شما از نوع ۸۰۰ مگاهرتز هستند. نوع رم، زمان تاخیر، ولتاژ و سایر اطلاعات مربوط به رم در این قسمت نشان داده می‌شوند.